Welke richting zouden we uitvaren?
Al van onze eerste trip komen ze ons verwelkomen. 
De zeilen worden neergehaald als er haven in zicht is.
Dag 34: zaterdag 28.04.2012:
van San Miguel naar Santa Cruz Tenerife: 28°28’00’’N – 16°14’40’’W
Om 6u45 verlieten we de haven na nog even de
nachtbewaker te groeten. Alles was rustig en stil.
De wind zat N.O. en met 15 knopen wind zeilden we scherp aan de wind richting noorden. Met een mooie zonsopgang was het genieten. De wind draaide meer O en dan weer N.O. en het werd steeds scherper en scherper zeilen tot de wind volledig op kop was en de genua opgerold werd.
Af en toe was het bijzetten van de motor noodzakelijk. Een noodzaak waar ik niet van hou, maar ja als het dan ook nog stroom tegen is, kun je niet anders.
Maar we werden plots verrast door een school dolfijnen die hun best deden om hun kunsten in het sop van de boeg van de boot te tonen: heerlijk. Reeds bij de eerste trip dolfijnen wat wil je nu nog meer terwijl de zon ook nog de wolken verdreef en het heerlijk warm werd.
Plots minder goed nieuws via de marifoon aan alle schippers nl. een Panpan: “op 26 april jl.: man overboord in de omgeving van Gran Canaria” met de vraag of elke schipper wilde uitkijken.
Waarschijnlijk weer iemand zoals vorig jaar in San Miguel. Die man hebben ze nog steeds niet gevonden. Zonder reddingsvest is het hier hopeloos met de sterke stromingen.
Rond 14 uur na 36,24 mijl vaarden we de haven binnen en kregen een ligplaats aangewezen door de Marinero aan ponton 3. Ponton 2 was druk bezet door een meute Russen – je kan ze nergens niet meer wegdenken - die hier een regatta gaan zeilen.
De wind zat N.O. en met 15 knopen wind zeilden we scherp aan de wind richting noorden. Met een mooie zonsopgang was het genieten. De wind draaide meer O en dan weer N.O. en het werd steeds scherper en scherper zeilen tot de wind volledig op kop was en de genua opgerold werd.
Af en toe was het bijzetten van de motor noodzakelijk. Een noodzaak waar ik niet van hou, maar ja als het dan ook nog stroom tegen is, kun je niet anders.
Maar we werden plots verrast door een school dolfijnen die hun best deden om hun kunsten in het sop van de boeg van de boot te tonen: heerlijk. Reeds bij de eerste trip dolfijnen wat wil je nu nog meer terwijl de zon ook nog de wolken verdreef en het heerlijk warm werd.
Plots minder goed nieuws via de marifoon aan alle schippers nl. een Panpan: “op 26 april jl.: man overboord in de omgeving van Gran Canaria” met de vraag of elke schipper wilde uitkijken.
Waarschijnlijk weer iemand zoals vorig jaar in San Miguel. Die man hebben ze nog steeds niet gevonden. Zonder reddingsvest is het hier hopeloos met de sterke stromingen.
Rond 14 uur na 36,24 mijl vaarden we de haven binnen en kregen een ligplaats aangewezen door de Marinero aan ponton 3. Ponton 2 was druk bezet door een meute Russen – je kan ze nergens niet meer wegdenken - die hier een regatta gaan zeilen.
