De” Wildeman” vertrok ½ uurtje voor ons rond 11 uur.
Eerst moesten we rond het eiland La Grazioso varen tot we aan het juiste waypoint één richting konden kiezen rechtstreeks richting Porto Santo nl 328° NNW. voor ongeveer 270mijl hopelijk 2 dagen en 2 nachten.
Het was mooi weer, maar onvoldoende wind om zelfstandig te kunnen zeilen en de motor werd bijgezet. We hebben verschillende malen de motor uitgeschakeld, maar dan liet de snelheid terug tot 3 à 4 knopen, wat te weinig is om zo een afstand te overbruggen. We zeilden meestal 30° aan de wind met iets over BB inkomende golven van 1 meter. Soms viel de wind weg en genoten we van een zachte oceaandeining of draaide de wind (max 8 kn)p kop.
We hielden contact met elkaar via de marifoon, want Wildeman is een veel groter schip dan de Antidote en liep sterk vooruit.
Gedurende onze ganse trip, werden we regelmatig vergast op het welkome dartele spel van de dolfijnen. Ze houden van een diepe zee (tussen de 3000 en 5000 meter) en van de boeggolven van een schip. Zonder moeite en met een enorme snelheid onder water bewegen ze zich, springen, duiken, verplaatsen zich van de achtersteven naar de voorsteven, tuimelen onder de boot door om dan plots hun kunsten voor- en zijwaarts van de boot uitdagend te tonen.
Het zijn niet altijd dezelfde soort dolfijnen. We hebben ook een groep trage rustige dolfijnen gezien. Ze zijn meestal iets groter. Het waren geen grienden.
Ook zagen we in de verte een school dolfijnen hun maaltijd vergaren. Ze drijven de vissen bij elkaar, omcirkelen ze en vallen aan. En de meeuwen laten de dolfijnen het werk doen want voor hen schiet er altijd wel wat over. Dat zie je goed, want ze cirkelen er omheen.
-Om 18u30 zagen we in de verte zo’n 5 mijl van ons een cargo passeren. Tot in Porto Santo hebben we slechts 4 grote boten in de verte gezien. Het leken wel kleine speelgoedbootjes.
-De zonsondergang: zowel de eerste als de tweede avond aan BBzijde waren adembenemend mooi. De rechtstreeks ervaring van het moment, het spel van licht en kleur en de weidse de stilte zijn niet te beschrijven. Een foto kan dat voelen niet weergeven al heb ik wel 20 foto’s genomen.
- De nachten zijn goed verlopen. De zichtbaarheid was goed, dank zij de volle maan en de sterrenhemel. We losten elkaar af naargelang Klaas vaak van de partij was, aten en dronken als we honger of dorst hadden. De skipper noteert geregeld de positie op de kaart en de A.P. heeft bijna de ganse tocht zich heerlijk van zijn taak gekweten.
Wildeman liep de haven binnen om 2u30 ’s nachts en wij na 274,6 mijl om 10uur ’s morgens na 47 uren zee en nog eens zee.
Enkele mijlen voor de haven riep Wildeman ons op om ons welkom te heten. Zij waren bij aankomst onmiddellijk hun bed ingedoken.
-Wij werden heel vriendelijk ontvangen door de havenmeester en 2 Franse zeilers komende van Lissabon.
De boot werd aan een grondige beurt onderworpen door de skipper, de havenpapieren in orde gebracht :eerst bij de douanen, zoals het een gewoonte is in Portugal en dan naar het havenkantoor.
Met de fietsjes reden we naar het dichtstbijzijnde dorpje voor de nodige boodschappen want de voorraad is op.
Een verfrissende douche was welkom en de moeheid werd weggewassen, doch lang zullen we vanavond niet wakker liggen.
Eerst moesten we rond het eiland La Grazioso varen tot we aan het juiste waypoint één richting konden kiezen rechtstreeks richting Porto Santo nl 328° NNW. voor ongeveer 270mijl hopelijk 2 dagen en 2 nachten.
Het was mooi weer, maar onvoldoende wind om zelfstandig te kunnen zeilen en de motor werd bijgezet. We hebben verschillende malen de motor uitgeschakeld, maar dan liet de snelheid terug tot 3 à 4 knopen, wat te weinig is om zo een afstand te overbruggen. We zeilden meestal 30° aan de wind met iets over BB inkomende golven van 1 meter. Soms viel de wind weg en genoten we van een zachte oceaandeining of draaide de wind (max 8 kn)p kop.
We hielden contact met elkaar via de marifoon, want Wildeman is een veel groter schip dan de Antidote en liep sterk vooruit.
Gedurende onze ganse trip, werden we regelmatig vergast op het welkome dartele spel van de dolfijnen. Ze houden van een diepe zee (tussen de 3000 en 5000 meter) en van de boeggolven van een schip. Zonder moeite en met een enorme snelheid onder water bewegen ze zich, springen, duiken, verplaatsen zich van de achtersteven naar de voorsteven, tuimelen onder de boot door om dan plots hun kunsten voor- en zijwaarts van de boot uitdagend te tonen.
Het zijn niet altijd dezelfde soort dolfijnen. We hebben ook een groep trage rustige dolfijnen gezien. Ze zijn meestal iets groter. Het waren geen grienden.
Ook zagen we in de verte een school dolfijnen hun maaltijd vergaren. Ze drijven de vissen bij elkaar, omcirkelen ze en vallen aan. En de meeuwen laten de dolfijnen het werk doen want voor hen schiet er altijd wel wat over. Dat zie je goed, want ze cirkelen er omheen.
-Om 18u30 zagen we in de verte zo’n 5 mijl van ons een cargo passeren. Tot in Porto Santo hebben we slechts 4 grote boten in de verte gezien. Het leken wel kleine speelgoedbootjes.
-De zonsondergang: zowel de eerste als de tweede avond aan BBzijde waren adembenemend mooi. De rechtstreeks ervaring van het moment, het spel van licht en kleur en de weidse de stilte zijn niet te beschrijven. Een foto kan dat voelen niet weergeven al heb ik wel 20 foto’s genomen.
- De nachten zijn goed verlopen. De zichtbaarheid was goed, dank zij de volle maan en de sterrenhemel. We losten elkaar af naargelang Klaas vaak van de partij was, aten en dronken als we honger of dorst hadden. De skipper noteert geregeld de positie op de kaart en de A.P. heeft bijna de ganse tocht zich heerlijk van zijn taak gekweten.
Wildeman liep de haven binnen om 2u30 ’s nachts en wij na 274,6 mijl om 10uur ’s morgens na 47 uren zee en nog eens zee.
Enkele mijlen voor de haven riep Wildeman ons op om ons welkom te heten. Zij waren bij aankomst onmiddellijk hun bed ingedoken.
-Wij werden heel vriendelijk ontvangen door de havenmeester en 2 Franse zeilers komende van Lissabon.
De boot werd aan een grondige beurt onderworpen door de skipper, de havenpapieren in orde gebracht :eerst bij de douanen, zoals het een gewoonte is in Portugal en dan naar het havenkantoor.
Met de fietsjes reden we naar het dichtstbijzijnde dorpje voor de nodige boodschappen want de voorraad is op.
Een verfrissende douche was welkom en de moeheid werd weggewassen, doch lang zullen we vanavond niet wakker liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten