Een kalme zee en in de verte één van de kathedralen van de zee varend naar Brest.

Op zee vind men zelfs schitterende diamanten. Het moet niet altijd wild zijn.

De genua wordt uitgeboomd door de kapitein op het voordek bij een rustige zee. En dan kunnen we vlinderen. Ik blijf aan het stuurwiel en volg zijn bevelen op. Niet gemakkelijk!!!

Bij het binnen lopern van Guernsey blijf je best uit de buurt van de Cruisers. Zij hebben voorrang en zijn soms sneller bij je dan je denkt.

Opgestapeld, tegen elkaar gedrukt wachten we in de buitenhaven van Guernsey tot er voldoende water is om  over de drempel te kunnen. Het tij verschil is hier ongeveer 10 meter.

Dag 106: maandag 09.07.2012: van Roskoff Frankrijk naar Guernsey Kanaaleilanden: 49°27’345”N – 2°81’944”W.

Hopla daar was ze weer: 5 uur en dan zegt de GSM van de kapitein: “het is tijd om op te staan” tot je op stop drukt en anders blijft ze het zeggen tot de batterij leeg is. Ik draai me dan nog even om, maar de kapitein springt onmiddellijk in zijn zeiltenue.  Om 5u45 was ik dan toch ook al klaar en stond ik achter het stuurwiel terwijl de kapitein de touwen losgooide en oeps weg waren we. Te weinig wind ZW, maar wel stroom mee en dat zou zo’n 7 à 8 uur duren, dan moet je daar van profiteren. We liepen tot snelheden van 8,50 knoop wel met bijstand van de motor op een eindelijk rustige zee, wel bewolkt en de genua BB uitgebouwd en het grootzeil SB zodat we konden vlinderen. De zon deed verschillende pogingen, maar met weinig resultaat.
Nostalgische boten uit verschillende landen: de kathedralen van de zee zoals men zegt: 4 masters, 3 masters enz. passeerden ons voor de feestelijkheden in Brest.
De laatste mijlen speelden wind en golven weer pal tegen elkaar, dus een woeste zee, maar om 17u10 onze tijd en 16u10 Engelse tijd na 73,97 mijl werden we tegen elkaar geplakt in de buitenhaven tot het hoog water werd om over de drempel van de haven binnen te kunnen varen. Ik wilde nog boodschappen doen maar kon dus niet aan de wal en heb dan maar beroep gedaan op vrijwilligers met een dinghy want de watertaximan stuurde zijn kat. Rond half elf konden we pas de haven binnen, weer alsof we in een blikken doos werden opgestapeld. Wel dat enerveert me en ik denk dat dit de laatste keer is dat we hier komen.