Regelmatig werden de coördinaten nagekeken en dank zij Plotter, zeekaarten, radar en marifoon verliep alles min of meer zoals gepland, de Antidote niet te vergeten.

Wind, golven en deining waren ons goed gezind maar de zon was in het zuiden gebleven. Regen en opkomende mist hebben ons de volgende dagen en nacht niet meer verlaten.

.
De mist zorgde voor een zichtbaarheid van minder dan 1 mijl en aan de aanloop van de Chaussée de Sein hadden we een sterke stroming in de goed richting zodat we 7 tot 8 knopen liepen en de radar ons geliefd hulpmiddel was.

Dag 98 t/m dag 100: zondag 01.07.2012 t/m dinsdag 03.07.2012: van La Coruña Spanje naar Brest Frankrijk: 48°22’654”N – 4°29’259”W.

Om 6u30 lieten we de haven van La Coruña in stilte achter ons.  De eerste 13 mijl vaarden we N in de Ría La Coruña om nadien aan onze NNO definitieve koers te beginnen – ongeveer 300 mijl tot aan de buitenste boei van Raz de Sein - richting Brest. Een vlaagje regen en nadien zon maar fris, wind WZW tussen de 10 tot 25 knopen en golfpatronen idem van 2-3 meter motorsailden we groot zeil gereefd en genua uitgerold en liepen 6 knopen.  We slingerden van BB naar SB door de inkomende SB deining. Je hebt het gevoel dat ze je ganse lichaam door elkaar rammelen, maar je wordt het een beetje gewoon – je moet wel - en als je het stuurwiel neemt, kun je deze schokken goed opvangen en word ik niet ziek. Bij de oversteek naar de Caraïben heb je zo een 21 dagen door de passaatwinden zulke koers en daar passen wij voor. Rond 20u30 kwam een school speelse dolfijnen ons vergezellen. Een aangename afwisseling want verder was er niets, maar dan ook niets te zien buiten water en nog eens water. De zon verdween en vanaf toen werd het bewolkt met regelmatig motregen en mist, waar je het kil en koud van krijgt.  De maan verstopte zich achter de wolken. De nacht viel en we wisselden elkaar warm ingeduffeld af nadat de kapitein de genua uitboomde in het donker op dek om zoveel mogelijk wind te vangen.  Daar heb ik het niet voor, maar de kapitein is de baas op zijn schip toch!!! De luiken werden dichtgezet zodat een breker ons niet kon verrassen. De radar werd ingesteld, maar geen enkel signaal meldde zich. De zee was van ons. Maar maandagmorgen namen wind en golven toe tot 4 à 5 meter. Soms hoorde je ze aankomen rollen en dan hou je je best vast. Ze leken dreigend op ons af te komen nu meer achterwaarts: heften ons op, rolden ons schuimend voorbij langs de zijkanten en zette ons weer neer en een zeedal. Ik schudde even, maar begon de golven en deining te bekijken met een schildersoog en ze leken heel wat minder dreigend.  Soms werd ik wel op het randje zeeziek maar het stuurwiel brengt dan soelaas.  De kapitein heeft daar gelukkig geen last van.
Om 20u30 werden we weer verrast door een grote school dolfijnen.  Je zag ze aankomen stormen en ze hadden er blijkbaar plezier in want zeker een ½ uur speelden ze om en rond de boot. Het waren snelle jongens, soms met 4 naast elkaar sprongen ze uit het water, doken onder de boot door en speelden in het schuim van de boeg. Ik heb er een filmpje van gemaakt, maar de blog neemt het niet.
De tweede nacht werd ingezet zoals de eerst en we liepen weer afwisselend wacht.
Dinsdagmorgen weer geen zonsopgang, wel regen en mist, zichtbaarheid  soms minder dan 1 mijl, wind, golven en deining idem en daar moesten we het mee doen. In de loop van de voormiddag kwamen wind en golven ZO en om 13u30 waren we ter hoogte van de afbakeningsboei van de Chaussée de Sein – zoals de skipper voorspeld had en hoopte dat het zou lukken, want het was spring en laag water zodat je de stroom mee hebt en de laatste 30 mijl NNO  richting Brest binnen vliegt (7 tot 8 knopen).
Het begon harder te regenen en we hoopten via de militaire haven de jachthaven binnen te varen, maar dat lukte niet, we moesten en ommetje via de commerciële haven maken en dat was een surplus van een uur.  Wat komen we hier toch zoeken?  Hoe korter bij huis hoe natter.
Om 17u30 Franse tijd meerden we af na 351,2mijl en 59 uren op zee.
We vaarden halve wind groot zeil gereefd en genua uitgeboomd. We vlinderden  voor de wind de laatste 30 mijl. 1/3 hebben we zelfstandig kunnen zeilen, 2/3 hebben we gemotorsaild om een gemiddelde snelheid van 6 knopen te halen zodat we op tijd aan Raz de Sein de stroom mee hadden. Je kan natuurlijk de Golf ook volledig op zeil oversteken, maar dan heb je minstens het dubbel aan uren nodig en moet je geluk hebben dat het 6 dagen standvastig weer is en wie geloofd daar in?