Heerlijk scherp aan de wind zeilen met een snelheid van 6,4 knopen.
Hier is er weer een. De gevreesde vlaggetjes van de vissers (kreeftenpotten). Zeilers haten dat, maar ja als je langs de Portugese kust wilt varen moet je daar toch respect voor hebben. Dus uitkijken geblazen.
Aankomst te Lagos. We blijven voor de brug liggen want anders geraken we voor 9 uur niet weg en we willen 's morgens rond 5u30 vertrekken. Capo São Vicente neem je best niet te laat want rond de middag wordt de zee daar nogal eens woest. We vechten er liever niet mee.
Dag 76: zaterdag 09.06.2012 : van
Albufeira naar Lagos Portugal: 37°06’44”N – 08°40’49””W.
Na getankt te hebben (dat duurde lang want de havenmeester was in de haven
zijn ronde aan’t doen) en de elektronische kaart van ons ponton ingeleverd te
hebben verlieten we de haven rond 9u30 met zon en wind tussen de 15 en de 20 knopen NW met
golven van ongeveer 1 meter voor een zeiltocht van een 20 mijl: een makkie. Als we morgen doorvaren zal het
wat anders zijn.
Grootzeil en de genua werden uitgerold en we zeilden scherp aan de wind met een snelheid van 6 à 6,5 knoop: fantastisch. Zo wil ik wel de ganse wereld rondvaren maar dat lukt nooit.
Na een 6tal mijl viel de wind weg en werd alles mechanisch, waar ik absoluut niet van hou. We lieten de zeilen latent aanwezig voor als de wind weer in sterkte toenam en na een uurtje was de wind, maar op kop, in al zijn hevigheid terug tot 25 knopen. Dus stond er ons maar één ding te doen de zee invaren en regelmatig overstag gaan of motorend tegen golven en wind inbeuken. De keuze werd vlug gemaakt voor een zeiler en we kozen het zeegat.
Het werd een heerlijke zeiltrip: de muziek van de wind en de golven hielden ons gezelschap. De wind was wel koud, maar het gevoel dat de zee of liever de oceaan helemaal van ons was doet wonderen. Geen files, geen uitlaatgassen, geen lawaai, alleen… de vrijheid om de zee te bevaren.
Om 14u30 meerden we na 25,65 mijl aan het havenkantoor van Lagos aan, waar we voor de brug bleven liggen, want morgenvroeg vertrekken we zeer vroeg om Cabo São Vicente te ronden.
Ondertussen is de kapitein de route aan’t aanmaken op de GPS. De plotter is al
startklaar.
Grootzeil en de genua werden uitgerold en we zeilden scherp aan de wind met een snelheid van 6 à 6,5 knoop: fantastisch. Zo wil ik wel de ganse wereld rondvaren maar dat lukt nooit.
Na een 6tal mijl viel de wind weg en werd alles mechanisch, waar ik absoluut niet van hou. We lieten de zeilen latent aanwezig voor als de wind weer in sterkte toenam en na een uurtje was de wind, maar op kop, in al zijn hevigheid terug tot 25 knopen. Dus stond er ons maar één ding te doen de zee invaren en regelmatig overstag gaan of motorend tegen golven en wind inbeuken. De keuze werd vlug gemaakt voor een zeiler en we kozen het zeegat.
Het werd een heerlijke zeiltrip: de muziek van de wind en de golven hielden ons gezelschap. De wind was wel koud, maar het gevoel dat de zee of liever de oceaan helemaal van ons was doet wonderen. Geen files, geen uitlaatgassen, geen lawaai, alleen… de vrijheid om de zee te bevaren.
Om 14u30 meerden we na 25,65 mijl aan het havenkantoor van Lagos aan, waar we voor de brug bleven liggen, want morgenvroeg vertrekken we zeer vroeg om Cabo São Vicente te ronden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten