Hoge golven en deining begeleiden ons naar La Coruña.

Aan Cabo Villano gaat het er nogal wild aan toe en is er meestal veel wind kijk maar naar de windmolens op de heuvel.

Roger is de genua aan het uitbomen terwijl ik een zo veilig mogelijke koers vaar. Ik ben altijd blij als het gedaan is. Hij is wel geklikt en heeft een reddingsvest aan, maar toch!!!

Het is nog wel geconcentreerd zeilen, maar de boot ligt nu stabieler op de golven.

En als je honger hebt, moet je eten en het smaakt zo te zien. Ieder om beurt.

In de Ría van Coruña zijn altijd veel meeuwen, maar weer een andere soort dan de duikers waarover meer uitleg in de tekst. Deze meeuwen vangen vis op een andere manier.

In de haven van La Coruña aan het tankstation.

Dag 96: vrijdag 29.06.2012: van Camariñas naar La Coruña Spanje: 43°22’028”N –8°23’110”W.

We waren al vroeg wakker door de binnenvarende vissers die door hun snelheid ons wakker schommelden en we vertrokken dan maar om 6u50 wel zonnig maar met een sterke deining die de Ria binnenstroomden. Golven, deining en wind namen toe aan de ingang van de Ria en het leek wel alsof we in een storm terecht gekomen waren. Golven van zeker 5 à 6 meter slaan ons heen en weer en het is zwaar koers te houden. Roger had nochtans het groot zeil gereefd. Ter hoogte van de 1^ste kaap: Cabo Villano bleef de zee woest en kon de skipper nog niet op dek om de genua uit te bomen om zo meer stabiliteit te krijgen in de boot.  Een vissersboot zwalpte ons al toeterend voorbij en ze zwaaiden al roepend. Was het om ons moed te geven door te zetten of om ons gek te verklaren. Voor hen is het brood op de plank en ze trotseren zulke zeeën. Voor ons moet het nog plezant blijven. Gelukkig kwamen wind, golven en deining  schuin achterwaarts tot achterwaarts in en heften ons al surfend op  en neer. En na de Cabo werd het stabieler en werd de genua S.B. uitgeboomd en het groot zeil B.B. met een bulle-tali vastgezet zodat we geen klapzeil zouden krijgen. Golven, deining en wind namen terug toe tot 30 knopen en we konden vlinderen met een snelheid van 6 tot 7,5 knopen.
De Punta del Roncudo is bezaaid met windmolens en dat beloofd nog meer wind. Een zeiler weet dan dat het opletten is voor plotse windvlagen. De A.P. wordt dan  niet ingeschakeld en we wisselden mekaar af  gedurende de ganse trip.
Ter hoogte van Islas Sisargas Grande zit veel vis aan de meeuwen te zien. Eerst zie je ze over het water scheren, dan nemen ze hoogte om plots in vrije val, soms bijsturend…. pats in het water te duiken om hun prooi te vangen. Menig sardine of makreel verdwijnt in hun keel.  Soms is de vangst te groot  en probeert een andere meeuw de uithangende vis af te pakken.  Het zijn echt dieven.
La Coruña  ligt in een Ría  en deining en golven namen nog toe.
Onze trip 49,62 mijl was wild maar snel  want om 15 uur lagen we al in de haven, waar we een zeilboot zagen met een mastbreuk.  Die had minder geluk.  Nu iets plezanter: onze Italiaanse buur had een nieuwe batterij gekocht en vervoerde dat met een winkelwagentje naar zijn boot.  Hij zette de batterij aan boord en een windvlaag blies zijn winkelwagentje, oeps het water in en weg was het. Nu moest hij het wagentje zelfs niet meer terugbrengen!!!